Önceki gün sabah evden çıktığımda hava hala karanlıktı. Sabah 7:30 da ders başlıyor. Dolayısıyla karanlıkta yollara dökülüyoruz. Arabayı zar zor park ettiğim yerden çıkardım, aslında park ettiğim yer çok uğraştıracak bir yer değildi. Hayırdır inşallah deyip yola çıktım zaten evden okul 5 dk yok bile. Aniden öyle bir yağmur indiki silecekler yetişmiyor. Okula güçlükle ulaştım. Bu kez arabada rehin kaldım ne şemsiye var, ne de ayakta çizme :) gün gezmesine gider gibi evden çıkmışım.
Arkadaşlar şemsiyeyle gelip almasa yürünecek gibi değildi.
İzmir'in havasına güven olmaz diye hep söylüyorlar ve ben de biçok kez buna şahit oldum ama bu kadar ani, bu kadar sağnak ilk defa rastladım.
Allah'ım afetinden esirgesin, isterse ne kadar aciz olduğumuzu bi çırpıda fark ettiriyor.
Gelelim soframıza bu sabah yağmuru görünce nerde o güzel yaz sabahları diye içimden geçirmeden duramadım. Keyifli bir sabahta bu sofrayı eşimle ikimize hazırlamıştım.Çok özel bişey değil belki ama keyifli bir sabahtı.